kavgaya ve dargınlıklara hazırdır. Gruptan ve en iyi arkadaşlarından kopmalar bu yüzden olmaktadır.Yaşı ilerledikçe bu zıtlık ve öfkenin yerini daha olgun bir toplumsal davranış yer alır. Daha arkadaşa ve daha hoşgörülü davranır, daha çok işbirliği yapmaya eğilim kazanır.

7-Otoriteye karşı direniş: Kız ve erkek çocuklarında ana babalarıyla olan çatışmaları 13 yaşlarında en üst noktaya erişmektedir. Anneler çocuklarıyla daha uzun bir süre beraber olduklarından ve onların işlerine daha çok karıştıklarından onlara karşı direniş daha çok olmaktadır. Çocuk, karşı gelemediği ya da direnemediği zaman küskün, somurtkan bir tutuma girer ve söz dinlememekle göreceği cezadan kendini çekmeye çalışır. Otoriteye karşı direnişler bu yaştakilerde bir çok davranış bozukluğuna yol açar, ancak bunlar çok önemli davranış bozukluğu değildir. Olay yaratmak, insanları kızdırmak, yersiz ıslık çalmak, dikkatsizlik, kabalık, sabırsızlık, dalgınlık, aldırmazlık, inatçılık, kafa tutma, şüphecilik, karşı cinsten insanlardan kaçmak bu kötü davranışlardandır. Bu davranışlar çocuk suçluluğuna girebilecek olaylara son bulmaz. Cinsel olgunluğa girildikten sonra yavaş yavaş kaybolur.

8-Karşı cinse yönelmiş zıtlık: İki cins arasında açık bir düşmanlık belirtisi davranışlarda yer almaya başlar. Kızlardaki zıtlık erkeklerden daha büyüktür. Çünkü kızların ay halleri fiziki olarak onları epeyce sarsarken, erkek çocukların cinsel olgunluğa girmeleri onları pek sarsmamaktadır. Çocuklukta birbirlerine aldırmaz davranışlar sergilerken bu dönemde zıt davranışlara girerler. Kızlar, erkeklere karşı nefret ve açıkça küçük düşürücü davranışlar yer alırken eleştiri ve saldırılarını yaş farkı gözetmeden bütün erkeklere yöneltirler. Çocukluktaki kibar ve yumuşak davranışlar kaybolmuştur.

9-Duygululuğun artması: Karamsarlık, asık suratlılık, ufacık bir nedenle ağlamalar bu dönemin duygululuğu sonucu olmaktadır. Hiçbir şeyden hoşnut olmamak, her söyleneni kendine yöneltilmiş bir eleştiri gibi almak ve alınmak bu dönemin davranış özellikleridir. Bu çabuk sinirlenme halleriyle en çok kendi kardeşleriyle onlarca “şımarık ufaklıklar” olurken , kendilerinden büyükleri de kıskanırlar. Erkekler kızlara göre daha sinirlidir.

Erinlik, üzüntüler ve hayali korkular dönemidir. Erkekler toplumsal ve kişisel kaygılar içinde yüzerken, kızlar aileleri, evleri ve okul ödevleri için kaygılıdırlar.

Çocuktaki bu değişimler onun yüzüne söylenir, bu da onu ayrıca huzursuzluğa ve kimse tarafından sevilmiyor inancına götürür. Kızlar bu durumda ağlama nöbetlerine girerken, erkekler büyük suskunluklara girer ve kavga çıkarırlar. Cinsel olgunluğun tamamlanmasıyla bu durum kaybolur. Çocuk daha sakin ve daha işbirliği yapabilir duruma gelir.

10-Kendine güvensizlik: Çocukluktakinin tam tersine kendisi ve toplumsal ilişkiler üzerine ümitsiz, güvensiz hale gelir. Kendisinden beklenenleri yapamayacağına inanır. Kendisi ile ilgili bu yersiz ve olumsuz algı onu suça bile itebilir. Bu kendine güven eksikliği kısmen fiziksel direncin azalmasından , kısmen de çocuğun üzerindeki toplumsal baskıdan ve eleştirilerden kaynaklanır. Ondan genellikle yapabileceğinden fazlası istenir. Bu dönemde kazanılmış olan güvensizlik bazen bütün ergenlik boyunca genç ergenin yakasını bırakmaz. Çocukluğunun son döneminde başarılı olan çocuklardan beklentiler de büyük olduğundan onlar bu durumu daha yoğun yaşarlar. Aslında güvensiz ve sıkılgan bir çocuktan bu dönemde de fazla bir şey istenmez.

11-Cinsiyetle fazla uğraşma: Cinsiyet organlarındaki büyüme ve bu büyümenin duygusal etkileri çocuğun ilgisini bu bölgelere çeker. Üremeden çok cinsel yaşamla ilgilenir. Bu çocuğun hayallerini kaplar. Akranları ile vücudunu kıyaslayarak, büyükleri gözleyerek, araştırarak kendi için sır olan cinsel yaşamı çözmeye çalışır. Mastürbasyon erkeklerde 13-14, kızlarda 12-13 yaşlarında tepe noktasına ulaşır. Fiziksel olgunluğa erişince bu davranışlar yerini karşı cinsle olan ilişkilere bırakır.

12-Aşırı çekingenlik: Bu dönemde çocuk doktor önünde bile soyunmak istemez. Odasına kimsenin girmesini istemez. Değişen vücuduyla kimsenin kendisini görmesini istemez.Bu belki de beğenilmeme korkusundandır.

13-Gündüz rüyaları: Çocuk, zamanın büyük bir kısmını hayal kurarak geçirir. Kendini haksızlığa uğramış, ihanete kurban gitmiş kimse olarak hayal eder. Bu üzücü hayaller onun için de dayanılmazdır. Bu hayalleri genellikle vurup kırmalar, devirmeler izler. Çocuk fakirleştikçe ve yoksulluklar içinde yaşadıkça bu hayaller artar. Bazen de bu hayaller sayesinde amacına ulaşır ve rahatlar.

14- Hayali Seyirci: Fiziksel değişmelere bağlı olarak ergen kendisine yönelir. Herkesin ilgi odağı olduğuna inanır ve gerçekte var olmayan bu ilgiye göre davranır. Saplantılı bir biçimde çevresindeki insanların kendisinin dış görünüşü, davranış ve duyguları ile fazlasıyla ilgilendiklerini düşünür. Bu nedenle kendini toplumdan soyutlama, kalabalıkta huzursuz olma, konuşurken terleme ve yüzün kızarması, huzursuzluk, tedirginlik hayali seyirciden utanma duygusunun yaşattıklarıdır. Hissettiklerini yarattığı hayali seyircinin de aynen yaşadığına inanır ve tepkileri de abartılıdır. Hiç kimse onun kadar yalnız değildir, kimse onun kadar dışlanmamıştır, kimse onun kadar sevmemiştir. Ona ait duygular ilk ve tektir. Çevresinde bulunan insanların özellikle de yetişkinlerin kendisini anlamadığını düşünür. Bunun sonucunda da tepkilere direnme, inat etme, gürültücü olma, abartılı giyinme davranışları sergiler.

15- Kişisel Efsane: Duygularının çok özel olduğuna inanan ergen, ölümle de karşılaşmayacağına inanır. Kendisine özel bir destek ve rehberlik beklediği çok özel kişisel bir tanrı ilişkisi oluşturur.
Büyümenin ve beden değişiminin davranış ve tutumlar üzerindeki etkileri bazı faktörlere göre değişir:
– Kızlar bu dönemi erkeklerden daha zor geçirirler. Bunun nedeni ise erkeklerden daha önce bu döneme girmeleri ve toplumsal kısıtlamalara boyun eğmeleridir. Erkeklerde bu uyumu sağlamada daha fazla serbesti vardır.
– Çocukların iletişim kurma yetenekleri de bu dönemin davranış değişiklikleri üzerinde farklılık yaratır. İyi iletişim korku ve bunalımlarla daha kolay baş edebilmeyi sağlarken doğal olarak diğer insanlarla daha iyi geçinir ve ters tutumlara girmeyi de engeller.
– Çocuğun olgunluk derecesiyle ondan beklenen toplumsal tutumlar arasında orantısızlık büyüdükçe davranışlardaki sorunlar da artar. Erken olgunlaşma güven duygusunu artırır. Bu da toplumsal ilişkilerde sorunların çözümünde olumlu etki yaratır.

Cinsel olgunlaşma sürecinin davranış üzerindeki etkileri geçicidir. Çocuk rahatladığında çocukluğundaki davranışlarının belirgin özelliklerine döner. Toplumsal baskı toplumsal ilişkilere dönmeye zorlar. Erinlikte yavaş olgunlaşanlar, erken ve geç olgunlaşanlarda (normalden sapma) davranış bozukluğunun sürüp gittiği görülmüştür.Yavaş olgunlaşanlarda olgunlaşma süreci uzadıkça gündüz rüyaları, aşırı eleştirel tutum, çabuk çatışmaya giren davranış şekli ve huzursuzluk nedeniyle bir işe ve göreve yoğun bir biçimde sarılmamak gibi huylar yerleşip kalabilir. Toplumsal kabulün önemi büyüdükçe çocukta bu huylardan kurtulmak için çaba gösterir ve kurtulabilir.

Erken olgunlaşan erkek çocukların spor ve diğer etkinliklerdeki başarıları genellikle yaşam boyunca devam etmektedir. Mesleklerinde de başarılı ve parlak olabilirler. Aksine gecikmiş erinlik yaşayanlarda çocuksu davranış göstermeleri nedeniyle toplumsal faaliyetlerin az olması, iş başarısında düşüklük, lider olamama gibi sonuçlar gözlenmektedir. Erken gelişen kızlarda yaşamın daha ileriki dönemlerinde de başkalarını etki altına alma ve herkese baskı uygulama davranışı gözlemlenebilir. Geç gelişen kızlarda erkeklerin aksine kişisel ve toplumsal uyum daha iyidir ve bu yetişkinlikte de devam eder. Ancak bu durum geç gelişen cinsel yönleri bir sorun çıkartmadığı sürece geçerlidir.

Kaygı Alanları

Bedenin bazı fiziksel özelliklerinin normal olup olmadığı ve cinsel bakımdan yeterli gelişmeye ulaşıp ulaşmadığı kaygı alanlarını oluşturur.

Bedeniyle ilgili kaygılar; Değişen vücut hatlarına, sivilceli yüzüne, düzensiz dişlerine karşı kaygı duyabilir. Ellerini sajklar yada ayaklarının büyük olduğunu düşünerek daha küçük ayakkabı isteyebilir.

Cinsiyetiyle ilgili kaygılar; Acaba ben tam bir erkek / kadın özelliklerine sahip miyim ? düşüncesi sürekli zihinlerini meşgul eder.

ÇOCUKLARIN CİNSELLİKLE İLGİLİ SORULARI

Cinsiyet farklılığı ile ilgili sorular 2. yaşta, doğumla ilgili olanlarsa 3-4 yaşta başlar. Aşağıda bazı temel soruları bulacaksınız. Çocuklarınızın sorularını yanıtlamak için bilgi dağarcığınızı bilimsel gelişmelere paralel olarak yenilemeniz gerekmektedir.

“Neden benim de ağabeyiminki gibi şeyim yok?”
“Kızlar ve erkekler ayrı yaratılmışlardır. Kızların erkeklerin gibi cinsel organı vardır ve farklı doğru gelişmiştir.”

“Babamın neden göğüsleri yok?”
“Yalnız annelerin göğüsleri olur ki , yeni doğan bebeklerini emzirebilsinler diye.”

“Bebekler nereden gelir?”
“Çocuklar annenin içinden çıkarlar. Onlar annenin karnında yaşar ve büyürler. Orada sıcak ve güvenli bir bebek yuvası vardır. Kızlar yeterince büyüdüğünde anne olabilirler. Bebek dünyaya gelebilecek kadar büyüdüğünde dışarı çıkar. Civcivle bağlantı kurulduktan sonra “İnsan yavrusu yumurtada değil anne karnında oluşur. “Bebek annesinin içine nasıl girer?”
“Bütün kızların ve annelerin içinde kalemle bile çizemeyeceğimiz ve bildiğimiz yumurtalara hiç benzemeyen yumurtalar vardır. Bunlar çok önemlidirler.Bir kadın anne olmak istediği zaman bu yumurtalar uterus (rahim) denen özel yerde bebeğe dönüşmeye başlar.Rahim annenin içinde ama midenin içinde değil başka yerde. Bebek burada özel bir şekilde beslenir ve bir okul yılı kadar süre geçtikten sonra dünyaya gelir.”

Çiçeklerden yola çıkılarak dişi ve erkek hücrelerin tozlaşmaları ile bağlantı kurulur. Babanın görevinin bu döllenmede hücrelerden birini anneye vermek olduğu anlatılır.

Erkek ve kız çocuktaki farklılık her iki cinse de anlatılmalıdır. Erkeklerin olgunlaşması için babanın özellikleri gibi özelliklere sahip olması gerektiği,kızların ise anne olabilecek kadar büyümesi gerektiği anlatılmalıdır.

6 yaş çocuğu genellikle cinsel ilişki ile ilgili ayrıntıları almaya hazır değildir.

Çocuk 7-8 yaşlarına geldiğinde , babanın içindeki bir tohumun annenin içindeki yumurta ile birleştiği ve bunun bebeğin gelişimini başlattığı söylenebilir.
Bu birleşmenin nasıl olduğu ise “ana-babanın yan yana yatması ve sevgi dolu olmaları” şeklinde açıklanabilir.

“Anne karnındaki bebek nasıl nefes alır, nasıl yemek yer?”
“Bizim gibi yapamazlar. Hava ve yiyeceği annesinin karnından göbek kordonu ile alır. Bu uzun ve beyaz bir kordondur. Doğduktan sonra bu kordona ihtiyacı kalmaz, annesinin memesinden süt içer. Doğunca doktorlar bu kordonu keser ama bebeğin canı acımaz.”

“Ben nasıl doğdum?”
“Çocuk bu soruyu sorduğunda hemen o anda yanıt verilmelidir. Ona “Sen karnımdaki özel bir yerde büyüdükten sonra vücudumda karnımın altında bebeğin dışarı çıkabilmesi için oluşmuş bir açıklıktan dışarı çıktın” denebilir.

“Neden erkeklerin bebeği olmaz?”
Çünkü erkeklerin vücudunda bebeklerin büyümesini sağlayan küçük bir yuvacık yoktur.

“Evlenmemiş kişilerin de bebeği olabilir mi?”
“Evet. Her yetişkin kadın ve erkek bebek sahibi olabilir. Fakat evlenmeyi beklemeleri, bebeğin bir ailesi ve yuvası olması daha doğrudur.”

Erinlik ve ergenlik dönemi soruları bedendeki değişim, üreme, üreme yeteneği, üreme organları, cinsel ilişki, mastürbasyon, ıslak rüyalar, ereksiyon, bebeğin oluşumu, doğum, cinsel ilişki yaşı, korunma yöntemleri, vb. konularını içerir. Anne ve baba bu konularda kendini bilimsel yayınlardan yararlanarak geliştirmelidir. Çocukluk döneminde cinsellikle ilgili sorularına anne ve babasından yanıt bulmada sıkıntı çekmeyen genç, bu soruları için de en güvenilir kaynağın yine anne ve babası olduğu inancıyla ebeveynlerine yönelecektir. Doğal, doğru ve zamanında yanıtlanan sorular gencin cinsel gelişimini tamamlamasında çok önemlidir.

ANNE VE BABALARIN SORULARI
Anne babaların çocuklarının cinsel gelişimi ve eğitimi ile ilgili sordukları sorulardan bazıları;

“Kardeşler aynı odada yatabilir mi?”
5 yaşına kadar farklı cinsten kardeşler aynı odada yatabilirlerse de bu yaşta “utanma duygusunun gelişmesi (giyinme ve soyunmada) nedeni ve cinselliği keşfetme merakı nedeniyle çocuklar arasında cinsel içerikli oyunların oynanması söz konusu olabilecektir.

“Çocukların anne-babaları ile aynı odada yatmaları doğru mudur?”
Yatak odanız size aittir. Üstelik çocukların yaşları ne kadar küçük olurlarsa olsunlar, cinsel ilişki sırasında duyacaklarından ve göreceklerinden etkileneceklerdir. Çocuğun kendine olan güven duygusunun gelişebilmesi için erken yaşlarda kendi odasında tek başına yatabilmeyi başarması gerekir. Çocuğunuzu her açıdan korumak için aynı odada yatmamalısınız.

“Çocuğuma cinsellikle ilgili bilgi vermekle onun merakını erkenden uyandırmış olur muyum?”
Hayır. Aksine açık, kısa, doğru ve doğal bir biçimde verilen bilgiler çocuğun anne-babasına olan güvenini pekiştirir ve tatmin edicidir. Başkalarına soru sormak durumunda kalmaz.

“Cinsellikle ilgili sorular sormaktansa odasına kitap bıraksam olur mu?”
Kesinlikle hayır. Kitabı çocuğunuzla birlikte okuyabilirsiniz ama kitabı ona vererek bu sorumluluğu yerine getirmiş olamazsınız.

“Çocuğumun cinselliğe olan ilgisi birden arttı ne yapmalıyım?”
9-14 yaş bu ilginin arttığı bir dönemdir. Sorduğu sorular ve gösterdiği ilgi karşısında telaşlanmayın. Her soruya doğal bir tavırla, zamanında ve doğru cevaplar verin. Cinselliğe yönelik ilgisi uzun süre devam ettiği ve sadece bu alana yoğunlaştığı takdirde bir uzmana danışın. İlgi doğal olmakla birlikte yaşamın diğer alanlarında uzaklaşacak kadar yoğunlaşma ruhsal sorunları ifade eder.Uzman yardımıyla yolunda gitmeyenleri bulmak gerek.

“Benim çocuğum hiç soru sormuyor ne yapmalıyım?”
Her çocuk cinselliği merak eder. Yanlış anne baba tutumları çocuğun soru sormasını engeller (Daha önceki girişimleri yanıtsız kalmış, bu konunun konuşulmaması gereken gizli bir konu olduğu mesajını almış,vb.). Uygun fırsatlar yaratarak (film, tv programı,günlük yaşamda karşılaşılan durumlar) konuyu siz açın ve soru sormasını sağlayın. Sizin rahatlatıcı tavrınız onu da rahatlatacak ve doğru bilgileri sizden almış olacaktır.

“Çocuğumun hangi davranışları bir uzmana başvurmamı gerektirir?”

– Banyo yapanları uyarılmasına rağmen ısrarla izlemeyi sürdürmek.
– Anne-baba “hayır” dedikten ve sürekli uyardıktan sonra, ısrarla ve sürekli olarak “kötü söz” söylemeye devam etmek.
– Sürekli ve ısrarlı olarak, kendinden daha küçük çocukları cinsiyet ve cinsellikle ilgili oyunlar oynamaya zorlamak.
– Arkadaşlarını “doktorculuk” oynamaya ve üzerindeki giysileri çıkarmaya zorlamak.
– Yabancı ya da yakın yetişkinler tarafından sarılıp, öpülmekten, dokunulmasından, iletişime geçmekten korkmak.
– Oyunlarda kadın ya da erkek rollerini üzgün, kızgın ya da saldırgan bir tarzda oynamak, kendi cinsinden ya da karşı cinsten nefret etmek.
– Sürekli ve ısrarlı olarak kendi cinsinden olanlardan hoşlanmak.
– Mastürbasyon yapma sıklığının artması.

Sünnet yaşı ne olmalı ve çocuğumu nasıl hazırlamalıyım?

Sünnet dinsel inançlar ve gelenekler doğrultusunda yapılmakla beraber sağlık açısından da önemlidir. Çocukla sünnete ilişkin korkutmamak, korkutucu şakalar yapılmasını engellemek gerekir ( “Sen sünnet olunca görürsün!”, “ne zaman keseceğiz?”, “getirin bıçağı”). Çocuk sünnet olduğunda penisinin kesilip, organının eksileceğinden korkar. Çocuğa penisinin kesilmeyeceği sadece penisinin ucunda bulunan fazlalık olarak bulunan derinin alınacağı anlatılmalıdır.

Erkek çocuk kadar sünnet olacak çocuğun kız kardeşi de bu konuda bilgilendirilmelidir. Sünneti toplumsal olarak eğlence düzenleyerek ve sünnet olan çocuğa hediyeler alarak kutlanır. Kız kardeşin kendisini dışlanmış olarak hissetmemesi için anne baba ona da destek vermelidir. Cinsel gelişim açısından çocuğun kendi vücudu ile çok fazla ilgili olduğu 2-7 yaş arası sünnet düşünülmemelidir.

ÇOCUĞU BİLGİLENDİRMEDE ANNE BABALARA ÖNERİLER

Çocuk bilgi edinmeye bazen içsel, bazen de dış uyarım nedeniyle yönelir.

Çocuğun duyduğu, gördüğü şeyler, aile içindeki olaylar önemli rol oynar. Salt merak uyandırmaz, yönlendirir de.
Çocuktan talep geldiği zaman veya ana-baba gereksinim duyulduğunu hissettiği zaman verilen bilgi en uygunudur.
Çocuğun gelişim dönemine uygun bilgilendirme yapılmalıdır.
Ana-babalar, cinsellikle ilgili sorulara verdikleri yanıtların çocuk tarafından anlaşılamayacağını düşünürler. Kısa, gerçek ve net cevaplar bu tehlikeye yol açmaz.
Yetişkinin beden dili, konuşulanların içeriğinden ve kullanılan dilden daha önemlidir.
Sözel bilgi verilirken önceden hazırlanılmış düşüncesi yaratılmamalıdır.
Gebelik ve doğumla ilgili bilgilendirmede, acılar ve sıkıntılar değil anne olmanın güzelliği anlatılmalıdır.
Çocuk hangi ebeveyne soru yöneltiyorsa cevabı o ebeveyn vermelidir.
Bilgi veren yetişkinle özdeşim, duygusal olgunluğu kolaylaştırdığı için kız çocuğuna annenin, erkek çocuğuna ise babanın bilgi vermesi daha doğaldır.
Kardeşlerle yaşama cinsler arasındaki farklılığın doğal bir biçimde keşfedilmesini sağlar.
Anatomik farklılıklar doğal olarak küçük yaştan itibaren açıkça belli olursa sorun yaratmaz ve özel bir bilgilendirme ihtiyacı da doğmaz. Doğrudan gözlem çocuğun kafasını karıştırmaz.
Cinsel organlar çeşitli adlandırmalar ile değil “vajina”, “penis” , “testis”, “meme” olarak öğretilmelidir.
Kız çocuk, penis yokluğu nedeniyle kaygı duyar ve bunu açığa vurur.Bundan rahatsız olmadan “kızların cinsel organlarının erkeklerinkine benze ancak içe doğru geliştiğini, kadınların anne olabilmeleri için böyle bir yapıya sahip olmaları gerektiği” anlatılmalıdır.
Erkek çocuğa, penise sahip olmanın bir üstünlük olmadığı yetişkinlerin bu organa odaklanmayıp doğal olarak algılamalarıyla öğretilebilir.
Çocuğun soru sormamasının nedeni daha önceki yıllarda reddedilişleri, saçma, baştan savma cevapların verilmiş olmasıdır.
Eğer eğitici anlayışlı görünmüyorsa, çocuk yeni bilgileri benimseme gücünü hissedememe tehlikesi içine girer. Suçluluk ve utanç duygusu cinsel yaşamı
kaplar. Aşağılık duygusu ile bilgileri kabul etmez.
Sorulara sağlıklı cevaplar almak çocuğun ana-babasına olan güvenini destekler. Bu sağlıklı iletişim için gereklidir.
Eğiticinin rolü bastırılan gizi ortaya çıkarmak değil, bilinçlenmeyi sağlamaktır.Çocuğun ana-babasının vücudunu görmek ister. Bunu doğal olarak kabul etmek gerekir. Reddetme ve azarlama tepkileri gösterilmemelidir. Çocuk kendini suçlu hissetmemelidir.
Hayvan yetiştirme bazı cinsel bilgilerin öğrenimini kolaylaştırır ama ebeveynin sözel desteği şarttır.
Cinsel özdeşim 3-4 yaşında başlar.3-4 yaşından sonra cinsiyete uygun olarak giydirme ve rol beklentileri geliştirme, oyuncak seçimi, cinsel kimliğe uygun ebeveyn ile iletişim önem
kazanır.
Büyükler genellikle kendi aralarında konuşurken söz cinselliğe gelince, etrafta çocuklar varsa hemen konuyu değiştirirler. Halbuki bu durumlar çocukları bilgilendirmek için iyi bir fırsattır. Onu ortamdan uzaklaştırmadan, büyükleri dinlediğini unutmadan konuşma belli kurallar dahilinde sürdürülebilir ve ona istenilen bilgiler ulaştırabilir.
MASTÜRBASYON

Mastürbasyon, el ya da başka bir nesne ile cinsel organlara dokunmak ve bundan zevk almaktır.
Bebeğin kendini tanıma döneminde sık rastlanan doğal bir davranıştır. Çocuklar için idrarını ve dışkısını yaptığı bölge ayrı bir ilgi odağıdır. Bu ilgi genellikle tuvalet eğitimi verilen yaşlarda artmaktadır.

Kaygı duymak gereksizdir. Çocuğun bu davranışı cinsel gelişimin bir parçası olarak görülmelidir. Çocuğun tıpkı boyunun uzaması, kilosunun artması gibi bir gelişim özelliğidir.Gerek eliyle gerekse sürtünerek mastürbasyon yapan çocuğa kızıp, azarlayıp, onu korkutmak yerine üzerinde durmamak ve eğer olağan üstü bir sıklıkta oluyorsa, onu korkutmadan ve konuya değinmeden başka bir şeyle oyalayarak dikkatini başka bir yöne çekmek genellikle yeterli olur.

Mastürbasyon eğilimli küçük çocuklarda, duygusal doyumsuzluk söz konusu olabilir. Mastürbasyonu engellemek yerine bu doyumsuzluğun kaynağını bulmak ve ortadan kaldırmak gerekir. Bunun için bir uzman yardımı gereklidir.

Erinlik ve ergenlik döneminde de mastürbasyon tekrar başlar. Bu durum cinselliğini yaşamak isteyen gencin doğal bir deneyim arzusundan kaynaklanmaktadır. Abartılmamalıdır. Normal ve sağlıklıdır. Yine sıklığının aşırı artması halinde bir doyumsuzluk, psikolojik bir sorun söz konusu olabilir. Bunun üzerine gitmek gerekir. Genci bu ilgisine doyum sağlamak üzere gizli olarak başvurduğu kaynakları engellemek, bu nedenle onu cezalandırmak yanlış olur. Mutlaka bir uzman yardımı alınmalıdır.

CİNSEL İSTİSMAR

Cinsel istismar, bir çocuk ya da yetişkinin başka çocuk/çocukların veya başka yetişkin/yetişkinlerin, istemediği cinsel davranışlarına maruz kalmasıdır. Cinsel istismar, genelde çocuğa yakın olan kişiler tarafından gerçekleştirilmektedir. Bu tür eylemler yinelenen tarzda olduğunda çocuk için daha ağır sonuçlar doğurabilir.

Çimdikleme, okşama, sıkıştırma, öpme, el ile sarkıntılık etme, laf atma, uygunsuz sözcüklerle rahatsız etme, cinsel ilişkiye teşebbüs, tecavüz cinsel istismar kapsamına girer.
İstismarın verdiği hasar; sürekliliğine, çocuğun yaşına, istismar edenin çocuğa olan yakınlığına, bağlılık derecesine ve aradaki yaş farkına, fiziksel zorlama ve şiddet içermesine, istismar davranışının derecesine bağlı olarak değişir.

Cinsel istismarın derecesi ne olursa olsun unutulmamalıdır ki kimse cinsel istismara maruz kalmak istemez; kimse cinsel istismarı hak etmez; hiçbir davranış cinsel istismarı, taciz ve tecavüzü haklı gösteremez ve her türlü cinsel istismar kanunlar ve toplum önünde suçtur.

Ailelerin Çocuklarını Cinsel İstismardan Korumaları İçin Yapılması Gerekenler:

Anne baba olarak, cinsel istismar konusunda bilgili ve bilinçli olmak,
Çocuğun anne baba tarafından cinsel istismar konusunda bilgilendirilmesi,
Çocuğun cinsel gelişiminin yakından takip edilmesi,
Çocukla açık iletişim kurulması,
Çocuğa ilgi ve şefkat gösterilmesi, güven ve sevginin belirtilmesinden kaçınılmaması,
Çocuğu severken sevgi göstermenin yolu ellemek, sağını solunu çimdiklemek, ısırmak değildir. Böyle sevilen çocuklar sevgiyi göstermenin yolunun “dokunmak” olduğu yargısına sahip olurlar. Bu da istismar ile sevgi göstermeyi ayırt edememelerine neden olur.
Aile fertleri ve yakın aile fertleri dışındaki başka kişilere fazla yaklaşmamaları öğretilmelidir.
Yabancı insanlarla öpüşmemesi, yanına fazla yaklaşmalarına izin vermemesi ve kuşkulu davranışların neler olduğunu öğretilmelidir.
Sevmek sadece dokunmak, öpmek değildir. Bazen tatlı bir bakış, bir söz bile bunun için yeterli olabileceği anlatılmalıdır.
Hayır deme becerisi öğretilmelidir. Günlük yaşamda hayır diyemeyen çocuk böyle bir durumda da “HAYIR” deme becerisini gösteremeyebilir.
Hiç kimsenin senin, özel yerlerine dokunmaya hakkı yoktur. Hiç kimsenin seni, kendi özel yerlerine dokundurtmaya da hakkı yoktur. Birisinin senden özel yerlerine dokunmanı istemesi ya da seninkilere dokunması saklayacağın bir sır değildir. Anlatmama sözü vermiş olsan bile, anlatırsan başına çok kötü şeyler geleceği söylenmiş olsa bile, böyle bir şey olursa anlatmalısın. Mutlaka söylemelisin. Sır saklaman gerektiği doğrudur. Ama bu saklanmaması gereken kötü bir sırdır.

Gençlerin Cinsel İstismardan Korumaları İçin Yapılması Gerekenler:

Genç kendi cinsel arzularını ve sorunlarını bilmelidir.
Hoşlanmadığı bir durumla karşılaştığında net olarak hayır diyebilmelidiri
Yanlış anlaşılmamak için duyguları, davranışları ve sözlerinin uyum içinde olması gerektiğini bilmelidir.
Çok iyi tanımadığı insanlarla birlikte olunacaksa yakınlarına bunu bildirmelidir.
Kendi başına gidip dönemeyeceği yere iyi tanımadığı birinin eşliğinde gitmemelidir.
Yaşı tutmuyorsa disko, bar, vb. yerlere gitmemeli, başkalarından içecek ve yiyecek almamalıdır.
Günün geç saatlerinde sokakta tek başına kalmamalıdır.
Alkol ve uyuşturucular sağlıklı düşünmeyi ve kendini ifade etmeyi engelleyebileceği için bunlardan uzak durmalıdır.
Arkadaşının yönlendirici olmasına izin vermemelidir.
Evde yalnızken gerekli güvenlik önlemlerini almalıdır.
Çevrede tehlikeli olabilecek durumlardan kaçınmalıdır.
Süreklilik arz eden istismar davranışlarını mutlaka yakınlarına bildirmelidir.
Herhangi bir cinsel saldırıdan sonra delilleri yok edecek davranışlardan kaçınılmalıdır.
Cinsel istismara (saldırı, tecavüz, vb.) uğradığında hemen kendisini anlayabilecek, destek ve yardımcı olabilecek bir yakını ile bu durumu paylaşmalıdır.
Bir arkadaşı istismara uğradığında onu mutlaka dinlemesi gerektiğini ve günlük yaşamında destek olması gerektiğini bilmelidir.
HIV/AIDS HAKKINDA…

HIV, insan bağışıklık yetmezlik virüsünün adıdır. AIDS ise kazanılmış bağışıklık yetmezlik sendromudur.
AIDS’ in yani HIV’in ilk olarak nereden, nasıl ve ne zaman geldiğine ilişkin çok kesin bilgiler olmamasına karşın bir takım varsayımlar ortaya konmaktadır. Olasılığı yüksek olan varsayımlarda en kuvvetlisi; HIV’in Orta Afrika’da ev hayvanı olarak bakılan yeşil başlı maymunda bulunan bu virüs hayvanda herhangi bir hastalığa neden olmamasına karşın insana geçtiği zaman değişime uğrayarak insana zarar veren HIV virüsüne dönüştüğüdür.

HIV/AIDS : – Korunmasız her türlü cinsel ilişki,
– Test edilmemiş kan ve kan ürünleri,
– Anneden bebeğe (anne karnında, doğum sırasında ya da emzirme ile),
– Ortak enjektör, jilet… kullanımı ile bulaşır!

HIV/AIDS : – Tuvalet, banyo, havuz, sauna, ev gibi ortak kullanım alanları,

Tabak, kaşık gibi ortak eşya kullanımı,
Dokunmak, el sıkışmak, sarılmak, okşamak, sosyal öpüşme gibi temasla,
Öksürme ve hapşırma ile,
Sivrisinek ısırması ile,
DOSTLUK ile bulaşmaz!
HIV/AİDS’TEN KORUNMA YOLLARI:

Mümkün olduğunca az sayıda kişi ile ilişki kurmak.
Başkaları ile ilişkide bulunduğunu bildiğiniz ya da bunu meslek olarak yapan kişilerle cinsel ilişkide bulunmaktan kaçınma.
HIV taşıyıp taşımadığından emin olunamayan kişilerle girilecek her türlü cinsel ilişkide mutlaka kondom (prezervatif) kullanmak.
Kan nakli için kullanılacak kan ve kan ürünlerinin (aşı, serum, vb.) mutlaka gereken testlerden geçirilmiş olduğundan emin olmak.
Damar içi ilaç kullanımında kesinlikle ortak enjektör kullanmamak.
Berberde tıraş olurken yeni bir jilet kullanıldığından, usturanın dezenfekte edildiğinden emin olmak.
Manikür ve pedikürde kullanılan araçların dezenfekte edilmiş olmasına dikkat etmek.
Sağlık hizmeti alırken açılmamış enjektör kullanılmasına, kullanıldıktan sonra atılmasına ve kullanılan aletlerin mikroptan arındırılmış olmasına dikkat etmek.
Kan kardeşi olmak, başkalarının yaralarına açık elle dokunmamak.
Yukarıda sayılan korunma yolları aynı zamanda cinsel yolla bulaşan hastalıkların tümüne ilişkin korunma yollarıdır. Ayrıca cinsel yolla bulaşan hastalıklar hakkında bilgilenmek, bir belirti görüldüğünde hemen doktora başvurmak, üreme organlarında oluşan yara,bere, sivilce v.b.’nin hemen tedavi edilmesi önemli korunma yollarındandır.
HIV (-) negatif, kanda bu virüsün taşınmaması; HIV (+) pozitif ise kanda HIV virüsünün taşınıyor olmasıdır.

Önyargılar ve bilgisizlik bu konuda korkulara ve yanlış davranışlara neden olmaktadır. Bu ise hızla yayılan bu hastalığın yayılmasını engellemek yerine daha büyük bir hızla yayılmasına neden olmaktadır. HIV pozitiflerle olan ilişkilerimiz de bu doğrultuda korku, düşmanca davranış ve söz konusu insanları dışlamamıza yol açmaktadır.

HIV/AİDS ile bilgilenerek, korunma yollarını öğrenerek ve uygulayarak mücadele ederken HIV pozitiflerle ele ele vererek mücadele etmek temel yaklaşımımız olmalıdır.

Çevrenizde HIV pozitif olan bir kişi varsa ona dostluğunuzu ,sevginizi cesurca sunun. Çünkü HIV/AIDS dostluk ve sevgiyle bulaşmaz ama gösterdiğiniz ilgi, sevgi ve sıcaklıkla HIV pozitif olan kişinin bağışıklık sisteminin güçlenmesini sağlayarak onun hastalıkla daha güçlü bir biçimde mücadele etmesini sağlarsınız. Onlara farklı davranmanıza gerek yoktur; her insanın hak ettiği ilgi, yakınlık ve sevgiyi göstermeniz ve yaşamı paylaşmanız yeterlidir.

EK-1
ÇOCUĞU BİLGİLENDİRMEDE ANNE BABALARA ÖNERİLER

Çocuk bilgi edinmeye bazen içsel, bazen de dış uyarım nedeniyle yönelir.
Çocuğun duyduğu, gördüğü şeyler,aile içindeki olaylar önemli rol oynar.Salt merak uyandırmaz,yönlendirir de.
Talep geldiği zaman veya ana-babanın gereksinim duyulduğunu hissettiği zaman verilen bilgi en uygunudur.
Çocuğun gelişim dönemine uygun bilgilendirme yapılmalıdır.
Ana-babalar, cinsellikle ilgili sorulara verdikleri yanıtların çocuk tarafından anlaşılamayacağını düşünürler. Kısa, gerçek ve net cevaplar bu tehlikeye yol açmaz.
Yetişkinin beden dili, konuşulanların içeriğinden ve kullanılan dilden daha önemlidir.
Sözel bilgi verilirken önceden hazırlanılmış düşüncesi yaratılmamalıdır.
Gebelik ve doğumla ilgili bilgilendirmede acılar ve sıkıntılar değil anne olmanın güzelliği anlatılmalıdır.
Çocuk hangi ebeveyne soru yöneltiyorsa cevabı o ebeveyn vermelidir.
Bilgi veren yetişkinle özdeşim, duygusal olgunluğu kolaylaştırdığı için kız çocuğuna annenin,erkek çocuğuna ise babanın bilgi vermesi daha doğaldır.
Kardeşlerle yaşama cinsler arasındaki farklılığın doğal bir biçimde keşfedilmesini sağlar.
Anatomik farklılıklar doğal olarak küçük yaştan itibaren açıkça belli olursa sorun yaratmaz ve özel bir bilgilendirme ihtiyacı da doğmaz. Doğrudan gözlem çocuğun kafasını karıştırmaz.
Cinsel organlar çeşitli adlandırmalar ile değil “vajina”, “penis” , “testis”, “meme” olarak öğretilmelidir.
Kız çocuk, penis yokluğu nedeniyle kaygı duyar ve bunu açığa vurur.Bundan rahatsız olmadan “kadınların anne olabilmeleri için böyle bir yapıya sahip olmaları gerektiği” anlatılmalıdır.
Erkek çocuğa, penise sahip olmanın bir üstünlük olmadığı yetişkinlerin bu organa odaklanmayıp doğal olarak algılamalarıyla öğretilebilir.
Çocuğun soru sormamasının nedeni daha önceki yıllarda reddedilişleri, saçma, baştan savma cevapların verilmiş olmasıdır.
Eğer eğitici anlayışlı görünmüyorsa, çocuk yeni bilgileri benimseme gücünü hissedememe tehlikesi içine girer. Suçluluk ve utanç duygusu cinsel yaşamı
kaplar. Aşağılık duygusu ile bilgileri kabul etmez.
Sorulara sağlıklı cevaplar almak çocuğun ana-babasına olan güvenini destekler.
Bu sağlıklı iletişim için gereklidir.
Eğiticinin rolü bastırılan gizi ortaya çıkarmak değil,bilinçlenmeyi sağlamaktır.
Çocuğun ana-babasının vücudunu görmek ister.Bunu doğal olarak kabul etmek gerekir.Reddetme ve azarlama tepkileri gösterilmemelidir.Çocuk kendini suçlu hissetmemelidir.
Hayvan yetiştirme bazı cinsel bilgilerin öğrenimini kolaylaştırır ama ebeveynin sözel desteği şarttır.
Cinsel özdeşim 3-4 yaşında başlar.
3-4 yaşından sonra cinsiyete uygun olarak giydirme ve rol beklentileri geliştirme, oyuncak seçimi, cinsel kimliğe uygun ebeveyn ile iletişim önem kazanır.
Büyükler genellikle kendi aralarında konuşurken söz cinselliğe gelince, etrafta çocuklar varsa hemen konuyu değiştirirler. Halbuki bu durumlar çocukları bilgilendirmek için iyi bir fırsattır. Onu ortamdan uzaklaştırmadan, büyükleri dinlediğini unutmadan konuşma belli kurallar dahilinde sürdürülebilir ve ona istenilen bilgiler ulaştırabilir.